لطفا همان همیشگی ...

نفسم؛

عمرم؛

دخترک مغرور شیرین زندگی من ؛

دورت بگردم ؛

به وبلاگ سرمیزنی ؟؟

روزی چند بار ؟؟

امشب پستای اردیبهشت ۹۶ رو میخوندم ...

و کامنت هاش رو ...

خانومم ...

یادته ماه رمضون چادر سفید سرت کردی برام ...

اومدی و صیغه محرمیت خوندیم ...

یادته ...

بت من ...

از عشق من که چیزی کم نشده ...

بقول تو شرایطمون عوض شده ....

دلتنگی هامون که کم نشده ....

بداخلاقی ...

میدونم بخاطر منه ...

میفهمم ...

عشق من ؟

ساعت میدونی چنده ؟؟

میدونی این روزا چقدر بیشتر درگیر وبلاگم ؟

نفسم ...

شرایط عوض شد ...

لحنمون عوض شد ...

خودمون که عوضی نشدیم ...

خانومم ...

همه کسم ...

نه من عوض شدم نه تو ...

میگی نه ؟

ببین هنوزم وقتی میبینمت حرفام یادم میره ...

ببین تو اوج عصبانیت لبهات که لبام رو نوازش میکنه مثل یه بچه دو ساله اروم میگیرم تو بغلت ...

راستی ...

رکورد لب گرفتن ما رو چرا کسی توی گینس ثبت نمیکنه ؟؟

خانومم ...

بیا زیر این پست فحشم بدم ...

بیا کوچیکم کن ...

اصلا هرچی دلت میخواد بگو ...

تو فقط حرف بزن ...

ارام بخش هایم را خیلی وقت است نخورده ام ...

اندکی روی ماهت را نیازمندم ...

فاطمه ...

فاااطمه ....

فااااااطمه .....

بیا دوباره جایی قرار بذاریم ...

حرف نزنیم ...

فقط نگاهت کنم ...

اشک بریزم و بعد بروم ...

اندکی روی ماهت لطفا ..

همان همیشگی من ...